Strategie przyswajania drugiego języka.

      Osobą bilingwalną można stać  się na dwa sposoby. Jednym sposobem jest nauka L1 razem z L2, czyli język obcy jest wprowadzany równocześnie  z językiem rodzimym. Drugim (zazwyczaj występującym w Polsce) jest późniejszy sposób opanowania drugiego języka. Osoba uczy się L2 dopiero po 3 roku życia, więc język ojczysty jest pierwszym kodem językowym poznanym przez dziecko.

      Języka ojczystego dziecko uczy się w naturalny sposób, poprzez zabawę, czynności dnia codziennego oraz życie w rodzinie. Natomiast, jeżeli rodzina jest mieszana tzn. matka jest cudzoziemką, a ojciec jest obywatelem kraju zamieszkałego przez rodzinę(lub sytuacja odwrotna), to kluczową rolę odgrywają opiekunowie, którzy decydują o tym, czy ich dziecko będzie posługiwało się jednym językiem, czy dwoma.  (J. Arabski: O przyswajaniu języka drugiego (obcego), Warszawa 1985, s. 30).

      Dzieci opanowują naukę języków obcych znacznie szybciej niż dorośli. Wyodrębnione zostały podstawowe strategie jakimi posługują się osoby z rodzin bilingwalnych. Zauważyć można cztery podstawowe sposoby stosowane w środowisku dwujęzycznym: 

1.      Jedna osoba- jeden język- strategia osoby-są to przypadki, kiedy ojciec używa      jednego języka, a matka drugiego.

2.      Strategia miejsca- w domu używany jest język ojczysty, natomiast w szkole używany jest drugi język. Jest bardzo charakterystyczne zjawisko dla dzieci migrantów.

3.      Strategia czasu- polega na stosowaniu L1 i L2 w określonych okresach czasu. Bardzo często stosowana jest w rodzinach, gdzie dziećmi opiekują się au-pair(obcokrajowiec w wieku od 18 do 26, który zamieszkuje kraj u rodziny zwanej: host family, czyli rodzina na czas określony) . Dzieci w ciągu dnia z opiekunką posługują się językiem obcym, natomiast w obecności rodziców,  zazwyczaj wieczorem, używają języka ojczystego.  

4.      Strategia przemienna- to działanie polega na używaniu na przemian L1 oraz L2 tylko okres czasu jest dłuższy. Przykładem może być stosowanie języka ojczystego przez pierwszy rok, natomiast drugi rok adoptowanie jest z językiem obcym. Po upływie roku czasu następuje powrót do języka rodzimego.

      Naturalny sposób przyswajania języka obcego ma ogromny wpływ na prawidłowe opanowanie umiejętności językowych. W związku z czym, rodzina jest najważniejszą grupą społeczną, która ma największy wpływ na rozwój bilingwalny swojego dziecka. Podstawowe pytanie, jakie powinni postawić sobie rodzice to: dlaczego ich dziecko powinno znać drugi język? Jednym z ważniejszych czynników wpływających na adoptowanie się z nowym kodem jest motywacja oraz chęci dziecka. Sukcesem w stworzeniu środowiska bilingwalnego są naturalne i przychylne warunki, a przede wszystkim przewodnicy, czyli mądrzy oraz aktywni rodzice, którzy włączają się
 w proces postępu dwujęzyczności w rodzinie.

   „To oni podejmują najważniejsze decyzje, na przykład w jakim języku mówi się
w domu i jak się mówi. Dzieci przyswajają sobie taki język, jakim posługują się ich rodzice poprzez wzajemną komunikacje. U migrantów często zaobserwowanym faktem jest po prostu nieuczenie dziecka języka ojczystego rodziców, wprowadzenie od początku języka dominującego, czyli języka większości. Zatem rodzice stają od początku przed ważnym problemem: jak stworzyć u dzieci motywację na tyle silną, by przełamać wewnętrzne bariery emocjonalne, konkurencję ze strony języka większości.” (Dr Ewa Lipińska Dwujęzyczność dzieci na emigracji - jak ją osiągnąć? , Katedra Języka Polskiego jako Obcego Instytut Studiów Polonijnych i Etnicznych UJ  www.wspolnota-polska.org.pl/index.php?id=o_IVfor6, Pobrano 14.07.2010 godz. 00:10)

 Życzę miłej lektury :)