Charakterystyka uczenia się drugiego języka.

      Jest to nieprawdopodobne lecz dzieci uczą się języka obcego bez żadnych wskazówek oraz instrukcji. Pojawiają się dwa podejścia do zrozumienia procesu uczenia się dzieci, są to: podejście neurolingwistyczne oraz lingwistyczne. Ponadto, przyswajanie drugiego języka składa się z pięciu poziomów, które poniżej scharakteryzuje.

      Podejście neurolingwistyczne odpowiada za językowy system fonologiczny. Istotne jest wspomnieć o lokalizacji funkcji językowych w mózgu człowieka. Jedną z ważniejszych części mózgu odpowiadającego za język jest lewa półkula, gdzie umieszczona jest część mózgu zwana obszarem Wernickiego.

 „Jest to obszar kory mózgowej kierujący i inicjujący procesy rozpoznawania głosek, wyrazów
i    zdań oraz czynnością nadawania mowy. Uszkodzenie tego ośrodka sprawia iż wypowiedzi są prawidłowe pod względem ruchowym, lecz mimo to całkowicie niezrozumiałe. Nazwa obszaru pochodzi od jego odkrywcy Carla Wernickiego”.(Wikipedia wolna encyklopedia, pobrano 15.07.2010, godz. 12.00)

     

 Natomiast za generowanie mowy odpowiedzialny jest ośrodek Broki, który ma wpływ na zdolności mówienia. Utrata umiejętności lub zaburzenie funkcji językowych powstałe w wyniku uszkodzenia mózgu nazwane jest afazją Broki

 

Rys. Schemat pokazujący lokalizację ośrodków Broki i Wernickego

      Przyswajanie języka następuje z chwilą rozwinięcia się mózgu dziecka. Jednakże czasami pojawiają się pewne bariery w nabywaniu kodu spowodowane warunkami środowiskowymi, gdzie dorasta dziecko. Wtedy proces adaptacji uwarunkowany jest od wpływów biologicznych. Ten moment jest decydujący w procesie uczenia się języków. Pojawia się u dzieci do lat 12.

      W oparciu o teorię wybitnego językoznawcę Eryka Lennenberga(1967), dziecko które nie nauczyło się żadnego języka przed 12 rokiem życia w późniejszym okresie ma nikłe szanse na w pełni opanowanie wszystkich funkcji językowych. (G. Malmkaer, . Politt, A. Williams, Language and Understanding, 1994, OUP, s. 120)

      Innym podejściem do zrozumienia adaptacji języka obcego jest metoda lingwistyczna, która polega na przyjmowaniu języka przez uczące się dziecko, czyli input, a następnie produkowaniu tego co przyswoiło, czyli output.

      Stwierdzono, iż przyswajanie drugiego języka odbywa się w pięciu poziomach. Każde dziecko, które uczy się języka obcego musi przejść przez wszystkie poziomy. Jednakże indywidualne potrzeby jednostki decydują o długości trwania danego poziomu.

      Pierwszym etapem jest pre –produkcja polegająca na pojawieniu się okresu ciszy, która jest charakterystyczna, gdyż słuchanie języka jest najważniejszą czynnością w tym czasie. Dziecko nie mówi tylko potrafi powtarzać. Język nie jest produkowany lecz niektóre zwroty i wyrażenia są kopiowane. Należy pamiętać o licznych powtórkach polegających na grach i zabawach z uczestnictwem języka obcego. Poprzez tą metodę dzieci szybko zapamiętują zwroty i zaczynają wczesną produkcję języka obcego. W związku z tym wkraczają w drugi etap zwany wczesną produkcją.

      W tym okresie dziecko jest w stanie zapamiętać do 1000 słów. Używa zwroty składające się z jednego lub dwóch wyrazów pomimo, że czasami są niedostosowane do sytuacji, udziela krótkich odpowiedzi przeczących lub twierdzących oraz zaczyna więcej rozumieć. Etap ten trwa do około 6 miesięcy.

      Zasób słownictwa w trzecim etapie, który nazwany jest etapem  powstania mowy, osiąga 3000 wyrazów. Dzieci potrafią już zadać proste pytania, choć gramatycznie niepoprawnie to zdania przez nich utworzone posiadają sens. Za pomocą obrazków są w stanie opisać krótką historyjkę oraz wziąć udział w prostym dialogu. .

     Przed ostatnim etapem przyswajania języka obcego jest płynność, czyli Intermediate. Aktywna płynność słów w tym okresie jest około 6000. Osoba potrafi już wyrażać swoje myśli i opinie. Zdania są już przemyślane oraz zbudowane poprawnie gramatycznie. Pomimo płynności w mówieniu często stosowana jest translacja, w której zostają łączone L1 i L2.

       Ostatnim poziomem, który zajmuje od 4 do 10 lat jest płynność, czyli Advanced. Mowa na tym etapie jest zbliżona do tzw. native speaker, czyli do osoby używającej tego kodu jako języka ojczystego.

      Przedstawione etapy odgrywają kluczową rolę podczas przyswajania drugiego języka, gdyż ukazują poziom językowy dziecka. Rodzice, nauczyciele, opiekunowie są świadomi  potrzeb dziecka i są aktywnie włączeni w rozwój bilingwizmu w rodzinie.

                                                                                                    Pozdrawiam serdecznie :)