Psychologiczne problemy dzieci bilingwalnych.

    Problemy wynikające z dwujęzyczności są różne i dla każdej rodziny indywidualane. Niektóre jednostki spotykają się z brakiem akceptacji w środowisku obcojęzycznym. Przykładem są utworzone kolonie, dzielnice w krajach Unii Europejskiej, gdzie można spotkać różnego rodzaju grupy etniczne. W takich przypadkach język ojczysty jest częściej używany niż język obcy.

        

      Następnym istotnym problemem jest fakt, iż znajomość dwóch języków daje możliwości w „żonglowaniu” słówkami oraz wyrazami, Dzieci często rozumieją treści wysyłane przez rodziców w L1  lecz blokada w mówieniu powoduję, że odpowiadają w L2. Niektórzy odbierają ten przypadek jako problem dotyczący charakteru tzn. jest uparty i na złość nie mówi w języku narzuconym w danej chwili.

       W roku 2000 miałam okazję poznać pewną historię rodziny, którą chciałabym krótko opisać. Rodzina składająca się z matki pochodzenia holenderskiego i ojca pochodzenia chińskiego, wychowywała dziewczynkę, która miała 5 lat. W domu posługiwano się językiem holenderskim, natomiast wieczorami ojciec poświęcał 10-15 minut na naukę języka chińskiego. Aby zachęcić do nauki(język chiński różni się znacznie od języka holenderskiego, chociaż i tym, że wywodzi się z innej grupy językowej) ojciec powiedział swojej córce, że uczy ją tajemniczego języka, który będzie znał tylko on i ona. Dziewczynka z chęcią uczyła się L2 do czasu, aż przyjechała babcia z Chin. Było to pierwsze spotkanie dziecka z rodziną ojca. Po usłyszeniu rozmowy w języku chińskim, dziewczynka rozpłakała się i powiedziała do swojego ojca: „tatusiu, dlaczego ta pani mówi naszym tajemniczym językiem?” Reakcja była nieprzewidywalna, gdyż dziecko poczuło się zdradzone i oszukane przez ojca. Od tamtego momentu zniechęciła się do nauki języka chińskiego pomimo stosowanych zachęt .

      

      Powyższa historia przedstawia ogromną więź emocjonalna pomiędzy rodzicem a dzieckiem. Dziewczynka miała duże szanse na stanie się bilingwalną lecz przez nieumyślność ojca dziecko nie stało się bilingwalne, chociaż miało do tego znakomite warunki.

    

    Przykład ten, pokazuje, jak ważną rolę odgrywa więź emocjonalna pomiędzy rodzicem, a dzieckiem. W dzisiejszych czasach niektórzy rodzice zapominają że stawanie się rodziną dwujęzyczną jest trudnym zadaniem nie tylko dla dziecka, ale dla całej rodziny. Należy pamiętać, że wyrażać swoje uczucia, emocje a przede wszystkim zaspokojenie potrzeby bezpieczeństwa nie musi być wyrażane słowami. Wystarczy obecność rodzica w życiu codziennym dziecka. Niestety często brak czasu, aby poświęcić go swoim pociechom, które w tym czasie potrzebują najwięcej słów płynących z ust rodzica.

                                                                                                          Pozdrawiam :)

Korzyści i straty związane z dwujęzycznością dziecka.

     Do drugiej połowy XX wieku uważano, że dwujęzyczność ma negatywny wpływ na ogólny rozwój dziecka. Naukowcy próbowali udowodnić, iż poprzez posługiwanie się dwoma językami dziecko traci potencjał intelektualny. Stwierdzono, że przesądy dotyczące dwujęzyczności można zaobserwować w XXI wieku.

     Mimo, że coraz częściej rodzice zwracają szczególną uwagę na wdrażanie w życie swojego dziecka naukę języków obcych, zadają sobie pytania, które budzą niepokój dotyczący rozwoju mowy dziecka.

Poniżej umieszczona została opinia na blogu Helen Doron, dotycząca dwujęzyczności
u dzieci:

      „ Nie ma żadnych dowodów na to, że nauka więcej niż jednego języka wpływa negatywnie na rozwój dziecka. Wręcz przeciwnie: istnieje wiele dowodów potwierdzających, że wcześnie prowadzona edukacja językowa korzystnie wpływa na rozwój intelektualny dziecka  i w dużym stopniu warunkuje jego dalsze sukcesy szkolne. Co więcej, dzieci uczą się języków szybciej niż dorośli. A to dlatego, że mózg człowieka rozwija się najintensywniej do szóstego roku życia. Im więc później zaczyna się naukę- tym trudniej przychodzi przyswajanie wiedzy. ”Pobrano 21.07.2010 godz. 21.21 http://blog.helendoron.pl/tag/dwujezyczne-dzieci

      Helen Doron jest jedną z najwybitniejszych lingwistów w Wielkiej Brytanii. Opracowała metodę, która pomogła rozstrzygnąć pewne wątpliwości niektórych rodziców w sprawie wdrażania języków obcych we wczesnym dzieciństwie.

       „Helen Doron jest brytyjską lingwistką, specjalizującą się w optymalizacji rozwoju emocjonalnego, intelektualnego i fizycznego najmłodszych dzieci. W 1985 roku opracowała unikalną metodę nauczania języka angielskiego poprzez wykorzystanie naturalnej zdolności dziecka do rozpoznawania, powtarzania i przyswajania zasłyszanych z otoczenia dźwięków. Nauka jest tu swoistym „zanurzeniem się” w języku: dzieci nie czują bowiem różnicy pomiędzy mową ojczystą a obcą. Dlatego ważne jest jak najwcześniej rozpoczęcie pracy z maluchem. Największą efektywność przynoszą zajęcia prowadzone z dziećmi w wieku od 3 miesiąca do 14 lat. I właśnie dla tej grupy wiekowej przeznaczona jest metoda Helen Doron.” Pobrano dnia 21.07.2010, godz. 21.59 http://blog.helendoron.pl/angielski-od-pieluszki

        Jednakże, zauważyć można, że dzieci które przyswajają dwa kody językowe równocześnie zaczynają swoją przygodę z mówieniem później niż dzieci jednojęzyczne. Nie jest to reguła lecz należy brać pod uwagę wiele czynników wpływających na rozwój ogólny dziecka. Pomimo tego, dziecko w późniejszym okresie zaczyna mówić
 i to z podwójnym skutkiem.

Lp.	Mity dotyczące dwujęzyczności u dzieci
1.	Dzieci te są opóźnione językowo.
2.	Dzieci dwujęzyczne maja opóźnioną inteligencję.
3.	Poprzez jednoczesne wyuczanie się dwóch języków dzieci są za bardzo przeciążone wymaganiami i nie mogą im sprostać.
4.	Dzieci te nie być potrafią kreatywne językowo
5.	Dzieci te nie posiadają swej mowy ojczystej
6.	Dzieci dwujęzyczne są wykolejone, pozbawione ojczyzny, bez identyfikacji.
7.	Dzieci te mają kompleksy mniejszościowe
8.	Dzieci dwujęzyczne są powierzchowne, niestałe i bierne w poprawnym zachowaniu.
9.	Dzieci bilingwalne mają rozdwojona osobowość, mają skłonności do zachorowania na schizofrenię.

Aksana Grigoriewa, Wyższa Szkoła Bezpieczeństwa „DZIECI DWUJĘZYCZNE. ZALETY I WADY POSŁUGIWANIA SIĘ DWOMA JĘZYKAMI”, pobrano 21.07.2010, godz. 22.09  

      Pomimo negatywnych opinii, większość rodziców praktykuje bilingwizm
w rodzinie. W związku z tym można spotkać się z wieloma zaletami związanymi
z dwujęzycznością w rodzinie.

      Jedną z ważniejszych  jest szybsze przyswajanie języków obcych. Jest błędem sądząc, iż osoba dwujęzyczna zna dwa języki idealnie. Zdarza się że łatwiej jest mówić w L1 a pisać L2. Bardzo często można zaobserwować to u dzieci w rodzinach bilingwalnych. Jeżeli jest problem z wyrażeniem swoich emocji, potrzeb, dziecko bardzo często miesza dwa języki. Nie jest to jednak trwałe lecz chwilowe.

„Osoby dwujęzyczne jak udowodniły badania, szybciej się uczą i są bardziej kreatywne niż używający jednego tylko języka. Osoby mówiące więcej niż dwoma językami, mają przewagę w jeszcze jednym aspekcie: znając dwa języki mogą komunikować się z większą liczbą ludzi. Ponadto, mówiąc danym językiem, stykają się z kulturą wybranego kraju bardziej gruntownie, co pozwala na łatwiejsze pokonanie wszelkich barier międzyludzkich. Wielojęzyczność jest również atutem w bardziej przyziemnych kwestiach: jeśli mówimy kilkoma językami, łatwiej jest nam znaleźć pracę.” Beata Słupczyńska Pobrano: 22.07.2010, godz.12.00, http://zszkol.w.interia.pl/n1/ni-jenzyki.htm

     Stwierdzono wiele korzyści wynikających  z dwujęzyczności w społeczeństwie. Zaobserwowano, iż osoby posługujące się dwoma lub więcej językami z łatwością radzą sobie w sytuacjach wymagających wielozadaniowości. Posiadają zdolności do elastycznego myślenia, które we wcześniejszych latach były traktowane jako ujemne skutki bilingwizmu w kraju. Wynikały one głównie z problemów ekonomicznych związanych z trudnościami bytowymi imigrantów.

     

Lp.	Zalety dziecka żyjącego w rodzinie bilingwalnej
1.	Dwujęzyczne dzieci uczą się łatwiej drugiego języka podczas zabawy, natomiast pozostałe dzieci wyuczają się go później w szkole z wielkim trudem.
2.	Dzieci te posługują się  drugim językiem o wiele lepiej i doskonalej.
3.	Dwujęzyczne dzieci posiadają talent językowy i są bystrzejsze językowo niż dzieci jednojęzyczne.
4.	Dzieci dwujęzyczne są więcej tolerancyjne i bardziej otwarte niż dzieci jednojęzyczne.
5.	Dzieci dwujęzyczne są bardziej elastyczne do przystosowania się niż dzieci jednojęzyczne.
6.	Dwujęzyczne dzieci są inteligentniejsze niż dzieci posługujące się jednym językiem.

Aksana Grigoriewa, Wyższa Szkoła Bezpieczeństwa „DZIECI DWUJĘZYCZNE. ZALETY I WADY POSŁUGIWANIA SIĘ DWOMA JĘZYKAMI”, pobrano 24.07.2010, godz. 13.45  

       Wychowanie dwujęzyczne dziecka jest zapewne bardzo trudnym i długim procesem na którego wyniki należy cierpliwie czekać. Pomimo trudności wynikających z bycia bilingwalną rodziną, zalecane jest używanie języka ojczystego przez rodziców w obecności dziecka. Rezultaty będą widoczne za kilka lat, a pewnego dnia można usłyszeć od niego: „dziękuję”.

                                                                                                                        Pozdrawiam serdecznie:)

Charakterystyka uczenia się drugiego języka.

      Jest to nieprawdopodobne lecz dzieci uczą się języka obcego bez żadnych wskazówek oraz instrukcji. Pojawiają się dwa podejścia do zrozumienia procesu uczenia się dzieci, są to: podejście neurolingwistyczne oraz lingwistyczne. Ponadto, przyswajanie drugiego języka składa się z pięciu poziomów, które poniżej scharakteryzuje.

      Podejście neurolingwistyczne odpowiada za językowy system fonologiczny. Istotne jest wspomnieć o lokalizacji funkcji językowych w mózgu człowieka. Jedną z ważniejszych części mózgu odpowiadającego za język jest lewa półkula, gdzie umieszczona jest część mózgu zwana obszarem Wernickiego.

 „Jest to obszar kory mózgowej kierujący i inicjujący procesy rozpoznawania głosek, wyrazów
i    zdań oraz czynnością nadawania mowy. Uszkodzenie tego ośrodka sprawia iż wypowiedzi są prawidłowe pod względem ruchowym, lecz mimo to całkowicie niezrozumiałe. Nazwa obszaru pochodzi od jego odkrywcy Carla Wernickiego”.(Wikipedia wolna encyklopedia, pobrano 15.07.2010, godz. 12.00)

     

 Natomiast za generowanie mowy odpowiedzialny jest ośrodek Broki, który ma wpływ na zdolności mówienia. Utrata umiejętności lub zaburzenie funkcji językowych powstałe w wyniku uszkodzenia mózgu nazwane jest afazją Broki

 

Rys. Schemat pokazujący lokalizację ośrodków Broki i Wernickego

      Przyswajanie języka następuje z chwilą rozwinięcia się mózgu dziecka. Jednakże czasami pojawiają się pewne bariery w nabywaniu kodu spowodowane warunkami środowiskowymi, gdzie dorasta dziecko. Wtedy proces adaptacji uwarunkowany jest od wpływów biologicznych. Ten moment jest decydujący w procesie uczenia się języków. Pojawia się u dzieci do lat 12.

      W oparciu o teorię wybitnego językoznawcę Eryka Lennenberga(1967), dziecko które nie nauczyło się żadnego języka przed 12 rokiem życia w późniejszym okresie ma nikłe szanse na w pełni opanowanie wszystkich funkcji językowych. (G. Malmkaer, . Politt, A. Williams, Language and Understanding, 1994, OUP, s. 120)

      Innym podejściem do zrozumienia adaptacji języka obcego jest metoda lingwistyczna, która polega na przyjmowaniu języka przez uczące się dziecko, czyli input, a następnie produkowaniu tego co przyswoiło, czyli output.

      Stwierdzono, iż przyswajanie drugiego języka odbywa się w pięciu poziomach. Każde dziecko, które uczy się języka obcego musi przejść przez wszystkie poziomy. Jednakże indywidualne potrzeby jednostki decydują o długości trwania danego poziomu.

      Pierwszym etapem jest pre –produkcja polegająca na pojawieniu się okresu ciszy, która jest charakterystyczna, gdyż słuchanie języka jest najważniejszą czynnością w tym czasie. Dziecko nie mówi tylko potrafi powtarzać. Język nie jest produkowany lecz niektóre zwroty i wyrażenia są kopiowane. Należy pamiętać o licznych powtórkach polegających na grach i zabawach z uczestnictwem języka obcego. Poprzez tą metodę dzieci szybko zapamiętują zwroty i zaczynają wczesną produkcję języka obcego. W związku z tym wkraczają w drugi etap zwany wczesną produkcją.

      W tym okresie dziecko jest w stanie zapamiętać do 1000 słów. Używa zwroty składające się z jednego lub dwóch wyrazów pomimo, że czasami są niedostosowane do sytuacji, udziela krótkich odpowiedzi przeczących lub twierdzących oraz zaczyna więcej rozumieć. Etap ten trwa do około 6 miesięcy.

      Zasób słownictwa w trzecim etapie, który nazwany jest etapem  powstania mowy, osiąga 3000 wyrazów. Dzieci potrafią już zadać proste pytania, choć gramatycznie niepoprawnie to zdania przez nich utworzone posiadają sens. Za pomocą obrazków są w stanie opisać krótką historyjkę oraz wziąć udział w prostym dialogu. .

     Przed ostatnim etapem przyswajania języka obcego jest płynność, czyli Intermediate. Aktywna płynność słów w tym okresie jest około 6000. Osoba potrafi już wyrażać swoje myśli i opinie. Zdania są już przemyślane oraz zbudowane poprawnie gramatycznie. Pomimo płynności w mówieniu często stosowana jest translacja, w której zostają łączone L1 i L2.

       Ostatnim poziomem, który zajmuje od 4 do 10 lat jest płynność, czyli Advanced. Mowa na tym etapie jest zbliżona do tzw. native speaker, czyli do osoby używającej tego kodu jako języka ojczystego.

      Przedstawione etapy odgrywają kluczową rolę podczas przyswajania drugiego języka, gdyż ukazują poziom językowy dziecka. Rodzice, nauczyciele, opiekunowie są świadomi  potrzeb dziecka i są aktywnie włączeni w rozwój bilingwizmu w rodzinie.

                                                                                                    Pozdrawiam serdecznie :)